De kelder die niet doorging (bijgebouw)

De gedachte achter de kelder onder het bijgebouw was dat we er een mooie opslagruimte bij zouden krijgen en door de stabiele grondtemperatuur dingen lang koel bewaren zonder gebruik van stroom. Bij Ten Have Beton in Nieuw Heeten vonden we een prefab kelderbak met een formaat van 4 bij 2,5 meter, deze zou precies in de breedte onder het gebouwtje passen en stond al op de werf gereed voor de verkoop. Met het kraanbedrijf ter plekke sprak ik ter plekke door hoe het gat gegraven zou worden en hoe de kelderbak over de woning heen (toch wel spannend) in het gat gehesen zou worden. Ook het risico op opdrijven van de kelder tijdens en na de bouw had ik nog eens samen met de constructeur bekeken en berekend. Echter een zinsnede in de offerte over eigen risico voor de gevolgen van eventuele instorting van de randen van het gegraven gat, gaf aanleiding tot verder doorvragen.

De beoogde kelderbak op het terrein van Ten Have beton.

De wanden van de kelder worden gestort in een stalen bekisting met een fraai glad oppervlak als resultaat.

Bij verdere navraag hierover bleek dat de kuil aan de zijdes van de buren eigenlijk nog een heel stuk verder de tuin in van de buren, onder een hoek van 45 graden, uitgegraven moest worden. Daarnaast zou er naast de woning een 6 meter lange tijdelijke keerwand moeten komen om het risico op verzakking van het huis of scheuren in de muur te vermijden. Mede door de meerkosten van de keerwand en het herstel van de tuinen van de buren in het vooruitzicht, hebben we besloten de stekker uit dit idee te trekken en de kelder uit het plan te schrappen.

Een nieuwe fase: de bouw van ons bijgebouw!

Bijna drie jaar nadat we zijn gaan wonen in ons huis zijn we gestart met de bouw van onze schuur, of liever: ons bijgebouw. Want naast een schuur voor fietsen, opslag en klussen komt er in dit losse gebouwtje ook een werkkamer met eigen pantry.

Na verschillende ontwerpvarianten waarin we hebben verkend of we het beste losstaand of aan de woning vast moesten bouwen, wat de meest ideale kapvorm was, en hoe we om moesten gaan met de erfgrens, zijn we geëindigd met het volgende ontwerp:

Het gebouw komt los te staan van de woning, zodat we vanuit de schuur achterom de achtertuin kunnen bereiken. Ook komt er een kelder onder het gebouwtje voor de koele lange termijnopslag. Het hoogtepunt wordt een groot hoog raam in de werkkamer dat daglicht tot achterin de ruimte brengt en zicht biedt richting het Reestdal.

We hebben de opdracht gegeven aan Bouwbedrijf Jan Coeling uit Ruinen, een keuze waarvan we geen spijt hebben gehad (in tegenstelling tot de keuze voor de aannemer destijds van de woning). In het verleden was Jan Coeling een vrij groot bouwbedrijf, maar tegenwoordig bestaat het bedrijf slechts uit Hans en Ronnie, zij doen al het werk en zijn dus aanspreekpunt en timmerman ineen.